بسم الله الرحمن الرحیم

والعصر*ان الانسان لفی خسر *الا الذین ءامنوا و عملوا الصالحات و

تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر*

به نام خداوند بخشنده مهربان

سوگند به عصر پیامبرعصر پیدایش اسلام *که انسان در زیانکاری و سرمایه عمرش

رو به تباهی است*مگر کسانی که به خدا و پیامبران و روز قیامت ایمان آورده و

کارهای شایسته انجام داده و یکدیگر را به پیروی از حق سفارش کرده و به

شکیبایی در اطاعت از خدا و دوری جستن از گناهان و تحمل ناگواری ها توصیه نموده اند.

پیام های این سوره :

1- دوران تاريخ بشر، ارزش دارد و خداوند به آن سوگند ياد كرده است. پس از عبرت‏هاى آن پند بگيريم. «والعصر»

2- انسان از هر سو در خسارت است. «لفى خسر»

3- انسانِ مطلق كه در مدار تربيت انبيا نباشد، در حال خسارت است. «انّ الانسان لفى خسر»

4- تنها راه جلوگيرى از خسارت، ايمان و عمل است. «آمنوا و عملوا الصالحات»

5 - به فكر خود بودن كافى نيست. مؤمن در فكر رشد و تعالى ديگران است. «تواصوا بالحقّ»

6- سفارش به صبر به همان اندازه لازم است كه سفارش به حق. «بالحقّ - بالصبر»

7- ايمان بر عمل مقدم است، چنانكه خودسازى بر جامعه سازى مقدم است. «آمنوا و عملوا… و تواصوا»

8 - بدون ايمان و عمل و صالح و سفارش ديگران به حق و صبر، خسارت انسان بسيار بزرگ است. «لفى خسر» (نكره بودن «خُسر» و تنوين آن نشانه عظمت خسارت است.)

9- اقامه‏ ى حق به استقامت نياز دارد. «تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر»

10- جامعه زمانى اصلاح می شود كه همه مردم در امر به معروف و نهى از منكر مشاركت داشته باشند. هم پند دهند و هم پند بپذيرند. «تواصوا بالحقّ» (كلمه «تواصوا» براى كار طرفينى است)

11- نجات از خسارت زمانى است كه انسان در صدد انجام تمام كارهاى نيك باشد گرچه موفق به انجام آنها نشود. «عملوا الصالحات» (كلمه «الصالحات» به صورت جمع محلّى به الف و لام آمده است)

12- ايمان بايد جامع باشد نه جزئى. ايمان به همه اجزا دين، نه فقط برخى از آن. «الاّ الّذين آمنوا» (ايمان، مطلق آمده است تا شامل تمام مقدسات شود.)

منبع :تفسیر نور