الا وان الارض التی تقلکم (تحملکم )   ‘ والسماء التی تظلکم ‘ مطیعتان لربکم ‘ وما اصبحتا تجود ان لکم ببرکتهما توجعا لکم ‘ و لا زلفه الیکم ‘ ولا لخیر ترجوانه منکم ‘ ولکن امرتا بمنافعکم فاطاعتا ‘ و اقیمتا  علی حدود مصالحکم فقامتا.

نظام آفرینش برای انسان

آگاه باشید ‘ زمینی که شما را بر پشت خود می برد ‘ و آسمانی که بر شما سایه می گستراند ‘ فرمانبردار پروردگارند ‘

و برکت آن دو به شما نه از دلسوزی یا برای نزدیک شدن به شما ‘ و نه به امید خیری است که از شما دارند ‘ بلکه آن دو‘ مامور رساندن منافع شما بود‘ اوامر خدا را اطاعت کردند‘ به آنها دستور داده شد که برای مصالح شما قیام کنند و چنین کردند.

نهج البلاغه ‘ خطبه 143 ‘ ص 262و 263