خداوندمتعال درقرآن کریم در سوره بقره می فرماید:«واستعینوابالصبروالصلوه وانها لکبیره الاعلی الخاشعین؛از صبر ونماز یاری بجوئیدواین کارجزبرای خاشعان دشوار وسنگین است.» (بقره/45)

امام باقر علیه السلام به زراره فرمودند:«سستی مکن درامر نمازت؛زیرا که رسول خدا صل الله علیه واله وسلم در هنگام وفاتش فرمودند:نیست از ما کسی که نمازش را خفیف شمارد.» (اصول کافی/جلد3/صفحه 269)

درفضیلت نماز جماعت از رسول خدا روایت شده است که حضرت فرمودند:«جبرئیل نزد من آمدوگفت ای محمدخداوند برتوسلام رسانیده وبرایت هدیه ای فرستاده که برای هیچ پیامبری نفرستاده است.رسول خدا صل الله علیه وآله وسلم سوال کردندآن هدیه چیست؟جبرئیل عرض کردنمازهای پنج گانه را به جماعت گزاردن .حضرت فرمود:ثواب آن چیست؟جبرئیل گفت:هرگاه در نماز جماعت دونفر باشندخداوند درنامه ی اعمالشان در مقابل هر یک رکعت ثواب 150 نماز را ثبت می فرمایدواگر سه نفر باشندبرای هریک رکعت ثواب 250 نماز واگر 4 نفر باشندبرای هریک رکعت ثواب 1200 نفر می نویسدتا 10نفر وچون تعدادنمازگزاران بیش از 10 نفر باشندهرگاه تمام دریاها مرکب ودرخت ها قلم وجن انس وملائکه نویسنده شوندنمی تواند ثواب آن یک رکعت را بنویسند. (تذکره الصلوه/صفحه 100)

امام صادق علیه السلام دربیان نشانه قبولی نماز فرمودند:«هرکس دوست داردبداند نمازش قبول شده یانه،ببیندکه آیا نمازش اورااز گناه وزشتی باز داشته یانه؟پس به هر قدر ک نمازش اوراازگناه بازداشته ،به همان اندازه نمازش قبول شده است.

بهانه یا تحقیق؟

روزی کسی پرسید:چرانماز صبح دورکعت است؟گفتم نمی دانم.دستور خداوند است وباید انجام دهیم.همین که فهمید نمی دانم،قیافه روشنفکری گرفت وگفت:دنیا،دنیای علم است،امروز دیگر دین بدون علم صحیح نیست و…. پرسیدم:حال تو بگو:چرابرگ درخت انار کوچک است ولی برگ درخت انگوربزرگ وپهن؟گفت:نمی دانم،من هم همان قیافه را گرفته،گفتم؛دنیا،دنیای علم است علم باید ثابت کندو… اندکی از غرورش کاسته شد.گفتم برادر!قبول داریم که دنیا،دنیای علم است،ولی نه به این معنی که همه ی اسرار هستی راباید همین امروزبدانیم.حتماًمیان برگ باریک اناروبرگ پهن انگورومزه میوه هایشان،رابطه ای در کار است که هنوز برگ شناس و خاک شناس وگیاه شناس ومیوه شناس،آنرا کشف نکرده است.پس وجوداسرار را می پذیریم ولی ادعای فهمیدن همه آنها را هرگز از هیچ کس قبول نمی کنیم. راستی…. اگر ماقبل از عمل،اول فلسفه ی احکام را بدانیم،آنگاه عمل کنیم،پس خداپرستی وتسلیم کجا می رود؟وحی،برتراز علم واسرارآمیزتراز دانش بشری است.روشنفکران چرا هر قانون وبرنامه را می پذیردولی در برابر قوانین خداودین،در تنگنا قرار می گیرندواهل منطق می شوند؟ (کتاب پرتوی از اسرار نماز/محسن قرائتی/صفحه755)

در احادیث از نماز به عنوان«معراج مومن»یاد شده است.لیکن این عروج وپرواز،نه در فضای باز آسمان،بلکه در فضای معنویت بندگی است وبرای رسیدن به «قرب پروردگار»است،نه اوج گرفتن تا چندهزار پا در ارتفاع. اولین واجب در متن نماز نیت است.نیت خدایی،عامل جذب الطاف الهی است.هر که درراخدا تلاش کند،خداوند هم راه های خودش را به او می نمایاند.(سوره عنکبوت/69)

امام صادق علیه السلام فرمودند:«هر کس کار اندک خودرابه خاطر خدا انجام دهد،خداوندآن رابیش از آنچه خواسته،در چشم دیگران جلوه می دهدوهر کس از کار بسیار خود،هدف غیر خدایی (برای مردم)داشته باشدوبه جای جلب رضای خدا به فکر جلب توجه مردم باشد،خداوندکارزیاداورادرنظر مردم کم جلوه می دهد.(روضه المتقین/جلد12/صفحه 42)

ازآثار دنیوی نیت می توان به مدیریت جامعه،بهبودوضع اقتصادی ،روابط خوب اجتماعی نام برد.تصمیم به کارهای نیک ونیت خیر داشتن،چون انسان راازحالت بی تفاوتی بیرون می آورد ونشانه ی تعهدودلسوزی وآینده سازی است،ارزشی همچون خودعمل داردوخداوندبه آن هم پاداش می دهد.پس از نیت که تصمیم برانجام عبادت برای خداوند است وبرپائی نماز به قصد تقرب به پروردگار با حضورقلب وآمادگی روحی وتوجه کامل به پروردگار وارد نماز شویم.هر یک از ارکان واذکار نماز دانشگاهی است که انسان را درزندگی دنیا بیمه می نماید ودرس می دهد.مثلاً صراط مستقیم از زبان امام حسن عسکری علیه السلام اینطور توصیف شده است.نماز گزار با این کلام توفیق اطاعت وبندگی را درآینده هم همچون گذشته می طلبد وصراط مستقیم راهی است که از کوتاه فکری بالاترواز بلندپروازی وغلو پائین تر باشد.(بحارالانوار،جلد24/صفحه 9) یا در وصف سجده آمده که شخصی خدمت پیامبر صل الله علیه وآله وسلم آمدوگفت:گناهانم بسیار وعملم اندک است.فرمود:سجده های خودرازیاد کن؛زیرا آنگونه که باد،برگ درختان را می ریزد،سجده هم گناهان را می ریزد.

خدایا،کوچکی بودم که بزرگم کردی.

بیمار بودم،شفایم بخشیدی.

ذلیلی بودم که عزتم بخشیدی.

گناه کردم،پوشاندی.

جاهلی بودم که آگاهم کردی.

گرسنه ای بودم که سیرم ساختی.

برهنه ای بودم که مرا پوشاندی.

گمراهی بودم که هدایتم نمودی.

فقیر بودم،بی نیازم کردی.