^{مکتب تربیتی عاشورا همواره پا برجای است و برای همگان پیام دارد.دوستداران اهل بیت(ع) و عاشقان امام حسین(ع)،پیوسته آن حضرت را الگو و سرمشق خود قرار می دهند و از ایشان درس زندگی می گیرند. عصر روز تاسوعا،لشکر عمر سعد به سوی خیمه های حسینی حمله ور شد و عرصه را بر یاران امام تنگ کرد.وقتی حضرت اباالفضل(ع)خبر هجوم دشمن را به برادرش داد، امام حسین(ع) فرمود:«به نزد اینها بازگرد و اگر می توانی از آنها مهلت بگیر؛تا امشب را به نماز و راز و نیاز با پروردگار بپردازیم،خدا می داند که من به نماز و تلاوت قرآن عشق می ورزم و دعا و استغفار را دوست دارم.»}

عمر سعد پیشنهاد امام را پذیرفت و دستور عقب نشینی داد.امام حسین(ع) و یاران باوفایش آن فرصت را غنیمت شمرده و شب پرماجرای عاشورا را در تاریخ ماندگار کردند و زیباترین صحنه ها را در آن به نمایش گذاشتند.در آن صحرای هولناک که هر لحظه احتمال حمله دشمن می رفت،عاشقان جان بر کف لشکر «توحید»،دور امام حلقه زدند و ضمن اعلام وفاداری خویش،آن شب را به راز و نیاز و تلاوت ایات الهی سپری کردند؛و بدین ترتیب،شبی با قرآن و محفل انس شهدای کربلا برگزار شد.به گونه ای که راوی می گوید:«آن شب،همچون کندوی زنبور عسل از خیمه های حسینی،تا پگاه صبح، صدای قرآن و مناجات به گوش می رسید.»

  از برخی تاریخ نگاران نقل شده است که می نویسد :« تهجد وشب زنده داری زینب در تمام مدت عمرش - حتی شب یازدهم محرم- ترک نشد. از حضرت سجاد روایت شده که فرمود : درآن شب عمه ام زینب را دیدم در جامه ی نماز نشسته ومشغول عبادت است.» مرحوم بیرجندی در کبریت احمر می گوید: از برخی مقاتل معتبر از امام سجاد نقل شده که فرمود : عمه ام زینب با تمام مصیبت هایی که براو واردشده بود از کربلا تا شما هیچ گاه نوافل خود را ترک نکرد. نیز روایت کرده که چون امام حسین برای وداع زینب آمد از جمله سخنانی که به او فرمود این بود : « یا اختاه! لاتنسینی فی صلاه اللیل ؛ خواهر جان مرا درنماز شب فراموش نکن.» درباره ی شب عاشورای زینب از کتاب مثیرالاحزان از فاطمه دختر امام حسین نقل شده که درباره ی حضرت زینب می گوید:«واما عمتی زینب ، فانها لم تزل قائمه فی تلک اللیله – ای عاشره من المحرم- فی محرابها تستغیث الی ربها ، وما هدات لنا عین ولاسکنت لنا زفره ؛ واما عمه ام زینب ، پس وی همچنان درآن شب در جایگاه عبادت خود ایستاده بود وبه درگاه خدای تعالی استغاثه می کرد ، ودرآن شب چشم هیچ یک از ما به خواب نرفت وصدای ناله ی ما قطع نشد.» از حضرت سجاد نقل شده که آن حضرت فرمود: « همانا عمه ام زینب ، همه ی نمازهای واجب ومستحب خود را در طول مسیر ما از کوفه به شام ایستاده می خواند ودر بعضی از از منزلها به جهت گرسنگی وضعف نشسته نماز گزارد ؛ زیرا سه شب بود غذایی را که به او می دادند میان اطفال تقسیم می کرد ؛ چون آن مردمان(سنگدل) در هر شبانه روز به ما یک قرص نان بیش تر نمی دادند.

فهرست منابع

*مجلسی ،بحارالانوار،ج 44، ص 391.

*اللهوف علی قتلی الطفوف، فصل دوم،ص 132.

*رسولی محلاتی،سیدهاشم،نگاهی کوتاه به زندگی حضرت زینب سلام الله علیها،قم،موسسه بوستان کتاب(مرکزچاپ ونشردفترتبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم،1373،صص25-24